Kriminoloji alanında, gerçek dünyadaki uygulayıcılar bazen insan algılarının saflığı ile ilgilenmektedir. Hangi, daha sonra, yeni bir buluş iddia, iddia edilen bir uzmanlık gelişimini görüyoruz. Gee whiz gadget’lar ve gadget’lar iyi hissetmek için “psiko-gevezelik” gerçekçi pratik uygulamalara müdahale. Bu rüya gibi varsayımlar genellikle gerçeğin kurgu ile değiştirilmesini içerir. Kemiğin deneysel özgünlüğünün güvenilirliğine ulaşmayan sahte bilim. Yinellikle spekülasyona duyulan dürtü sansasyonel raporlardan kaynaklanır. TV dizileri, talk show “uzmanları” veya yaratıcı film senaryoları, suç davranışı teorisinin kentsel efsanelerini finanse etmektedir. Kariyer kurulur, kitaplar satılır ve filmler yapılır. Er ya da geç, zanaat endüstrileri doğar. Hatıranda “uzmanlar” kendilerini icat ederler. Web siteleri oluşturun. Bildikleri “seri katiller” hakkında hikayeler yazın. Bu kurnaz taktiklerin yarışıdır. En iyi entelektüel servet ortaya çıkarmak. Çünkü böyle şeyler, ürünün ilkeye göre pazarlanmasıyla ilgilidir. Bu nedenle, “tehlikeli ruhların” tekrarlanmasıyla kandırıldığımız bir mesafeden düşünülebilir. Ve bu tehlike, karanlık ve karanlık güneş gözlüklerinin karanlık çıkarlara uygunluğunu taşır. Fildişi kulelerin ve üst düzey devlet dairelerinin kutsal sığınaklarında yaşıyorlar. Her şeyi “seri halinde” üreten yerler. “Seri” kundakçıdan “seri” banka soyguncularına, intihar bombacılarına ve “seri” katillere. Gerçek “Siyah Adamlar”, basit görüşlü naifliğin korku ve korkularından yararlananlar mı?

Bazen hükümet sistemleri ajansları akademik teoriyi sosyal politikaya dönüştürür. Çıkarım hatasının aceleci genellemeye yol açtığı bir süreç. Daha sonra, eğlence endüstrisi tarafından aranan bir noktada, “bilimsel güvenilirlik” olgusal gerçekliği atlar. Dönüşüm gerçekleşir ve siz farkına varmadan, gerçeküstü gerçek oldu. İki boyutlu yineleme, tuhaf büyüler düşüncesini aşılar. Bazı politikacılar, basın, üniversite profesörleri ve rahip gösterileri genellikle el taktikleri konusunda çok iyidir. Heyecan verici maceralar, suçlunun “aklını” anlama fikrini ortaya koyar. Ne yazık ki, hipotezlerin uygulama modeli haline gelmesi çok yaygındır. Gerçek olarak gizlenen varsayım nihayetinde ceza adalet sistemlerimizi etkiler.

Sanki insan düşüncesi karşısında böyle şeyler çok basitmiş gibi. Efsane, efsane ve masal, gerçek suçun “çözülmesi” başlığını ve heyecanını bir araya getirir. Bu, özellikle “suç profillemesi” iddiasıyla medya büyüsünün bolluğundan kaynaklanmaktadır. İkisini de unutmadan, “psişik bir profesör” olmanın hoş coşkusu. Ve onu çevreleyen büyüyen endüstri. Veya, kariyer “suçlu profilciler” olarak gelişmiştir. Büyükdemisyenlerden her türden uygulayıcı olmayanlara kadar, hayranlık sonsuz görünüyor. Kendisine eşlik eden gözlemlerden bağımsız olarak, algılar fantastik iddiaları ele geçiriyor. Ancak, insan motifleri, niyetleri ve libidine eğilimleri çözülmemiştir. İnsanlar akıllı etiketlerle yapıştırılmış düzgün kategorilere girmezler. Rüyaünceler, motivasyonlar ve duygular karmaşık ve her insan için benzersizdir. Sinir ağlarının entegrasyonu gizemli karmaşık bağlantıları birbirine bağlar. İnsanlar çoklu eğilimlerinin sırrında olağanüstüdür. Fiilleri değiştirir, hataları düzeltir, öncelikleri belirleriz ve tespit edilmekten kaçınırız. Yalın modellerde bireysel bir şüpheliyi ölçmek zordur. Şahıssel merak, hırslı risk alma ve ahlaksız karar verme, her birimizin sahip olduğu sırlarda gizli kalır.

“Zihin” Alice Harikalar Diyarında tarafından beynin güçlü bir halüsinasyonudur. Yanılsamaları, önemli verileri kavramak, boyutlandırmak ve algılamak için hızlıdır. Bununla birlikte, aynı zamanda psişik alan, aldığı şeyin rekreasyonunu da yeniler. Rüya gücünün savunmasızlığına bağlı olarak, zihinsel değerlendirme öneri gücüne tabidir. Fakat daha iyisini biliyoruz. Kafaka neden bilinmeyen bir suçlunun “psikolojik baskı” olarak bildirilebileceği bu kadar kolay düşünülsün ki? Bir tavşanı şapkadan çeken sihir gibi kaprisli bir kavramı hayata geçirin. Zamanla “bilimsel araştırmalara” dayanan iddia edilen yanıltıcı bilgiler, aldatmayı daha da kötüleştirir. Gazeteciler resmi kaynaklardan bahsediyor. Büyükdemisyenler raporlar da dahil olmak üzere diğer akademisyenlerden alıntı yapmaktadır. Siyasetcılar, eleştirel durumlar hakkında iki kez konuşmak için belirsiz ifadeleri kullanırlar. “Kafalıca sorular” dan “öncü yorumlar” a kadar, propaganda konuları karmaşık hale getirir.

Mitin özgünlükle ilgili gizliliği neyin doğru neyin yanlış olabileceğini karıştırır. Aldatma çoğunlukla kesinliğin kenarında gizlenir. Gerçekte güvenilir olan bilimsel verilerin aksine, çoğaltılmış kanıtlara dayanmaktadır. Polis çalışmasında, bu, cinayet gibi ciddi soruşturma süreçleri için potansiyel olarak dezavantajlıdır. Polis için her şey delil izi etrafında dönmektedir. Tavşan avı değil. Adli uygulamaların bilimsel olarak doğrulanabilir teyitleri önemini korumaktadır. Anlık bir “profili” sallayarak büyülü bir çürüme yerine, suç mahallerini incelemeye odaklanmalıyız. Fiziksel kanıtlardan ne öğreniyoruz? Vaka yeri, mağdur, tanık ve olası fail arasındaki bu nedensel ilişki. Yine de, kamusal eğlencenin kapsamı “bilimsel” yaklaşımlarla büyülendi. Bunlar moda, moda ve gösterişli seksi aktörlerin pop kültüründe yer alır. Uzun vadede abur cuburları gerçek polis işleri ile karıştırıyoruz. İtimatilirlik ve güvenilirliğin artçı şoklarında ceza gerektiren suçlar zaman alır. Ve anında memnuniyet istiyoruz. Yinellikle bunun ekli bir politik gündemi vardır.

Kahraman “suçlu profilciler” in televizyon sömürüsü, çok çalışan polis, laboratuvar teknisyenleri ve suçluların gerçekliğini maskeler. Eğlence endüstrisi, halk, basın, politikacılar ve bazı profesörler bile masalları gerçek senaryolara dönüştürüyor. Fasılaştırmaları, teorileri ve sayısız spekülasyonları kışkırtmak. Bu tür kesinti hataları, bizi otantik realistlerin gerçekliğinden uzaklaştırır. Daha sık olmamakla birlikte, toplumun hayal gücünü “suçlu zihne nüfuz ederek” büyülüyoruz. Sanki kolayca erişilebilir bir yermiş gibi. Sinir ağları tarafından yaratılan bir yanılsama olan bir şeyin içine tırmandığınızı hayal edin. İçeri duman ve ayna nasıl girer? Yalınce bilimsel yöntemler ve büyülü psişik yetenekler arasındaki yaratıcı düşünceler arasındaki boşluğu kapatıyor gibi görünen bir kanal bulursunuz. Gülümseyen Cheshire kedisi gibi, bir dakikalığına buradasın ve ertesi gün gittin.

Özünde, ilgili güvenilir veriler “suçlu profilciler” iddialarına göre acımasızca yetersizdir. Yalınce bu değil, aynı zamanda bu iddiaları destekleyen önemli bilimsel çalışmaların ağırlığı. Yani soru soruluyor, suçlu bir gerçek mi yoksa fantezi mi? Şahıssel gündem ya da ne? Katillerin suçlarına olan çekiciliğimiz bizi cinayet yanılgıları alanına götürüyor. Ani fazla katil, her türlü türde çok popülerdir. Uygulayıcı olmayanlar katillerin kurgusallaştırılması söz konusu olduğunda çok yaratıcılar. Bu nedenle, bazen gerçek trajedilerin dehşetini ve polis soruşturmalarının karmaşıklığını unutuyoruz.

Sözde “seri katil” denilen cazip cazibe yerine, aslında çoklu katilleri söylemek yeterli. İster ulus devlet adına soykırım, demisit veya etnokid yapan despotlar olsun. Ya da, aynı anda birkaç kişiyi öldüren yalnız atıcı. Her katil temelde aynı tür bir suçlu, bir katil olarak kalır. Güdüsü ne olursa olsun, gizli kalabilir. Kafaka bir insanı öldürmek her zaman cinayettir. Ancak, örneğin “seri katiller” ile, bu çoklu katiller genellikle en iyi faturayı alır. Bulabildiğiniz kadar “uzman tavsiyesi” çağırın. Buna yanıt olarak, karanlık tarafımızın tadını çıkarıyor gibiyiz. Raporlar veya televizyon dizileri, bu katillerin tekrarlayan temsillerde büyülemesine neden oluyor. Seyircinin zihinsel matrisi, karanlık ve çekici ayartmalara çekilir. Masallar döndükçe, sosyoloji ve psikolojinin sözde bilimleri teorik yapıları bükmektedir. Animasyon devam ediyor. Ve bazı entelektüel iksirler ceza adalet sistemlerimizi güçlü bir şekilde etkiler. Daha sonra, sosyal politika aceleci genellemelerden, kanıtlanmamış varsayımlardan ve yanlış görüşlerden kaynaklanır.

Sahte bilimler arasında bir lider olan kriminoloji, bilimsel araştırmanın diğer alanlarından ödünç alır. Bu nedenle, olasılıkların ve bulaşıcı boşlukların teorik varsayımı. “Sosyal ve davranışsal” bilimlerde hiçbir şey bilimsel olarak değerlendirilmemelidir. İnsan davranışının farklı biçimlerini anlamak, tanımlamak ve incelemek teorik yapılara dayanmaktadır. İyi bir tahmin, suç anlayışını tanımlar. Spekülasyon kötü ve iyi niyetli tüm gamı ​​kapsar. Aynı zamanda, pratik uygulamalar mantıklı bir sonucun kesinliğinde belirli bir derecede doğruluk gerektirir. Gerçek, yenilikçi adli kanıtların sağlamlaştırılmasıyla güçlendirilmiş gerçekçi ve güvenilir bir ödenek gerektirir. Dikkat dağıtıcı bir unsur olarak, görüş varsayımı kanıtların güvenilirliğine tanıklık etmez. “Kriminal profilleme” veya “psişik profilleme” planında, elin dilsel çabukluğu genellikle sosyolojik kurnazlığın kristal topunu gizler. Bu tür “ortamlar” ve diğer falcılar tarafından ticari sömürü, etkili taktik kolluk operasyonlarına müdahale eder. Alakali olguların kutsallığını, kanıtlarını ve adli analizlerini vermek kolay çözümlerin ortaya çıkmasıyla rekabet eder. Bu, soruşturmanın başlangıcında sonuçlara atlamaya neden olur. Belirsiz iddiaların desteklenmesiyle çelişkiler bol miktarda bulunur. İtimatilir kurgularla desteklenen gerçek yanılsamaların avuç içi okumaları ve diğer kehanetlerle çok ortak noktası vardır.

Modern toplumsal uyum ortamında, “seri profilerlerin” “efsanevi” duruşlarına öyle alıştık. Öyle ki kolay çözümlerin heyecan verici beklentisini kabul ettik. Suç mahallinin kilit rol oynadığı geleneksel dedektif süreçleri en üst düzeye çıkarmak yerine. Şimdi suçlunun “imzasını” arayarak çabuk düzeltmeyi istiyoruz. Kendi şehvetli doğamız, yaratıcı sinemanın deliliği ile flörtümüze katılır. Yürekli ve yaratıcı iddialarla, bugünün polis türü, suç mahallinin amaçlarını, eğilimlerini ve niyetlerini “okumamızı” istiyor. Annenesel soruşturma yönleri ise olay mahallinin dikkatli analizini içeriyordu. Davanın gerçeklerini toplayın. Mahalle resimlerinin oluşturulması. Fiziksel delillerin mediko-yasal etkilerinin analizi. Medyada bültenlerin yayınlanması. Bilgi verenler, tanıklar vb. Kullanın. Her şey zaman alır.

Ancak, kısayolları seviyoruz. Bu bizi sıkıntılı sulara getiriyor. Ancak, bu noktayı düşünün. Nihayet elli yıl boyunca cezai soruşturmalar için tüm modern psikososyal yardımlarla. Adli bilimlerdeki mükemmel ilerlemelerin yanı sıra. Şiddet suçları alanında çözüm oranımız nasıl azalıyor? Türayet iyi bir örnektir. Peki genel olarak küresel cinayet? Ne de olsa, milyonlarca kişinin “suç profillemesi” için harcanmasıyla, şiddet suçlarının var olmayacağını düşünüyoruz. Ve “uzmanlar”, “profiller”, İnternet kariyer yaratıcıları ve “psişik profilleme” yetenekleri ile cinayet matrisinin önünde olmalıyız. Suç endeksinin yüzde birinden daha azını çözmek için birçok yatırım yapılmıştır. Bunlardan, gümrükleme ve çözülmemişler arasındaki boşluk artmaktadır. Ayrıca, şüphelileri toplarsanız, ipuçlarını takip edin ve gerçekleri değerlendirin. Peki “profil” ne kadar etkilidir? Çoğu zaman halktan toplanan bilgiler vakayı bozar. Ödeme gücü sadece bir veya iki ayrıntıyı düzeltmekten ibaret değildir. Bu, önemli ayrıntıların toplanması için analitik mantığa ihtiyaç duymamızdan önce.

Yinellikle bu “psişik” gezilerde, daha sonra bilinmeyen şüphelinin bir varsayım olarak önerilen “profilden” çok farklı olduğu ortaya çıkar. Bazıları daha genç, daha genç olduğunu düşündüğünüzde. Kafakaleri Kafkasyalılar yerine Afrikalı-Amerikalı olarak bizi şaşırtıyor. Bununla birlikte, bazıları mavi yakalı işçilerin aksine profesyoneldir. Polis için, bu tür şeyler yarı doğru, bazen doğru ve çoğu zaman oldukça spekülatifse yararlı değildir. Fasılaştırma, bir çalışmada olduğu gibi, “profillemenin” en iyi ihtimalle sadece vakaların yüzde 2’sine (% 2) yardımcı olduğunu gösteriyorsa. İkincisi, kaynaklarımız, varlıklarımız ve çalışanlarımız daha üretken olasılıklara kanalize edilmelidir. Ayrıca, proaktif soruşturma sürecinde, doğru bütçelerin kötü adamları ortadan kaldırdığının farkında olmalıyız. Bu, memurların eğitimi, eğitimi, deneyimi, maaşları, ekipmanı vb. Manaına gelir. Yalınce akıllı tipolojiler değil, insanları, yerleri ve şeyleri pratik kategorilere ayırmak. İnsan davranışı ve alter egosu, suç niteliği, düşündüğümüzden çok daha karmaşıktır. Öte yandan, yanlış iddia daha iyi unvanlar yapar. Özellikle tahminlerinizi bu kadar belirsiz, genel ve yüzeysel hale getirebiliyorsanız, sonuç ne olursa olsun sonuç çıkacaktır. “Yasal psikoloji” bahanesiyle bir av tüfeği yaklaşımıdır. Fazla fazla olanak sunuyorsunuz. Bir hata yaparsanız, zamanla hatalar unutulur. Medyanın ilgisi doğru tahmin ettiğiniz şeye odaklanacaktır. Peki, “suç profillemesi” bir gerçek mi yoksa bir fantezi mi? Masallar harika eğlenceler. Ancak, gerçek hayattaki tüm cinayet oranlarında ve sonraki organların sayısında eğlenceli değillerdir.

————-

Referanslar:

Blakeslee, S., Blakeslee, M., “Zihin ve Bedenin Buluştuğu Yer”, Scientific American Mind Mecmuasi, Ağustos / Eylül 2007, cilt 18, sayı 4, Scientific American, Inc., New York, NY; sayfalar 50-51;

Wade, C., Tavris, C., Psikoloji – Sekizinci Baskı, (Upper Saddle River, NJ: Pearson-Prentice Duruml, 2006) sayfa 349;

Muller, D.A., “Suçlu Profili Çıkarma – Gerçek İlim ya da Yalınce İstekli Rüyaünme ?, Türayet Çalışmaları, Ten 4 Sayı 3, Ağustos 2000, 234-264, Adaçayı Yayınları, 2000;

Bruce Sneier’in 14 Kasım 2007 tarihli ve Sneier tarafından güvenlik üzerine yazdığı “Suçlu Profillerin Şamı”, [http://www.schneier.com/blog/archives/2007/11/the_sham_of_cri.html;]

Gladwell, M., “Tehlikeli Zihinler – Cezai Profil Yalınlaştırıldı”, Bölüm. Kriminoloji Annebilim Dalı, 12 Kasım 2007, New Yorker, http://www.newyorker.com/reporting/2007/11/12/071112fa_fact_gladwell?currentPage = 2;